Amazing Argentina!

Nadat we de grens waren overgestoken streken we neer in Puerto Iguazu, de Argentijnse kant van de spectaculaire watervallen. En spectaculair was het zeker. Aan de Braziliaanse kant waren we na 3 uurtjes uitgekeken, terwijl we aan de Argentijnse kant de hele dag nodig hadden. Plotsklaps werd ook de supermarkt betaalbaar en konden we zowaar een ijsje gaan eten (3 euro voor 2 mega-ijsjes is bijna voor niks!). Na de watervallen namen we de bus naar Cordoba. Hier sliepen we bij een vriendin (Odille) van een collega van Merel en haar man (Jose). Een enthousiast stel die ons een super tijd gaven in de studentenstad. Na wat sightseeing in het centrum, Cordoba was in de tijd dat de Jesuiten Zuid-Amerika veroverden de hoofdstad van het continent, besloten we een dagje in Alta Gracia te spenderen. Daar bezochten we een Jesuiten Estancia, een van de oude boerderijen rondom Cordoba die het nodige geld binnenbracht om onder andere de universiteit in Cordoba overeind te kunnen houden. Verder bezochten we bijna het oude huis van Che Guevera, omgetoverd tot museum. Bijna, want we vonden de toegangsprijs van 75pesos (=ruim 2 keer avondeten) iets te gortig. Na nog wat relaxen in het park pakten we weer de bus terug naar Cordoba. Daar schotelden we onze gastvrouw en –heer een ouderwets Hollandse ovenschotel voor. Het was 30 graden buiten, maar hij smaakte er niet minder om. Vanuit Cordoba vlogen we verder naar Mendoza. Vliegen is soms goedkoper dan de bus en als je de afweging moet maken tussen 10 uur bussen of 1 uur vliegen, dan is de beslissing snel genomen. Mendoza is DE wijnstreek van Argentinië en is vooral bekend om haar Malbec wijnen. De sfeer in de steden Mendoza en Cordoba was zo ontzettend relaxt dat we echt genoten van onze tijd daar. We besloten dan ook om in een nabijgelegen dorpje (Maipu) fietsen te huren en een dag rond te fietsen langs verschillende wijngaarden met de bijbehorende estates. We bezochten verder nog een olijf-chocolade-likeur bedrijfje, wat een combi! Daar mochten we proeven van heerlijke olijftapenades, zelfgemaakte chocolade en likeur. Dat was voor ons de verrassing van de dag, want de Malbec wijnen vonden we heerlijk, maar de ‘power’ van de Zuid-Afrikaanse wijn ontbrak. Na een dag rondtrappen en nog een dagje Mendoza namen we de bus naar Buenos Aires. De bussen in Argentinië zijn echt prima. Wij kozen vaak voor de Cama Total, dat is een stoel die helemaal plat kan, waardoor je toch was fitter aankomt op de plaats van bestemming. Na 25 uur in de bus is dat ook wel fijn. Buenos Aires was een week lang genieten. Het hostel waar we zaten was erg centraal gelegen, waardoor we gemakkelijk daguitstapjes konden maken naar Recoleta (graf van Evita), Palermo (hippe yuppen buurt met het Evita museum), San Telmo, Boca en het centrum. We besloten om een opera te bezoeken in het beroemde teatro Colon. We zaten uiteraard zwaar underdressed in het publiek, maar het stuk was erg modern waardoor het leuk was om naar te kijken. Het immense theater maakte indruk op ons en na een leuk avondje stiefelden we weer terug naar het hostel. Na een nieuwe dag sightseeing besloten we om een koffietje te drinken in Cafe Tortoni waar Mike plotseling een oud-klasgenoot van de HAVO tegen het lijf liep. De 2 maakten afspraken om naar een wedstrijd van Boca Juniors te gaan en…zo gezegd zo gedaan. De dag erna gingen ze naar een uitwedstrijd van Boca. Tussen de harde kern van Boca was het een voetbalavond om niet snel te vergeten. Zoveel passie in het stadion…zelden zo gezien! Na bijna 2 weken zelf koken was het ook weer eens lekker om uit eten te gaan. We kregen via via een goede tip en het restaurant bleek een gouden greep. Heerlijke steak en een dito wijn. Als toetje kregen we ook nog eens een glas champagne aangeboden, bovendien was de rekening ook nog plezierig om naar te kijken. Na nog een leuk avondje in de vorm van een tangoshow verlieten we met pijn in het hart Buenos Aires. Een ding weten we zeker: we komen terug! De volgende bestemming was San Carlos de Bariloche. Een stadje dat in de winter wordt overspoeld door Zuid-Amerikaanse toeristen die even verderop de pistes afdenderen. In de herfst, dat is het hier nu, is het prima vertoeven bij de schitterende meren rondom het stadje. Bariloche staat verder bekend om haar chocolade, daar maakten we dus gretig gebruik van. De calorieën moesten er ook weer af, dus besloten we (wederom) fietsen te huren en de meren vanaf de fiets te verkennen. Er werd ons verteld dat de route (Circuito Chico) ruim 3 uur lopend (!) te overbruggen zou zijn. Wij deden er iets meer dan 6 uur over op een mountainbike en we reden echt niet zacht. Goed, een dag met schitterende uitzichten en ook nog eens sportief bezig geweest. De volgende dag huurden we een auto om de Siete Lagos Ruta te rijden. Deze route brengt je langs 7 meren van Bariloche naar San Martin de Los Andes. Met de fiets waren we de dag ervoor alle toeristen al ontvlucht, maar met de auto hadden we het idee dat we af en toe de weg voor onszelf hadden. Wat een schitterende route! Na een overnachting in San Martin besloten we om nog een stukje verder te rijden richting Junin de Los Andes om daar de vulkaan Lanin te bezichtigen. Na een uurtje over een gravel pad kwamen we aan bij het meer met een mooi uitzicht op de vulkaan. We besloten op de terugweg de Passo Cordoba route te nemen naar Bariloche. Deze route werd afgeraden door alle verhuurbedrijven, behalve die van ons (Lagos), en we moeten zeggen dat het een fantastische ervaring was. Een mooi wolkendek en een stralend zonnetje zorgden voor mooie kiekjes voor in het fotoalbum. Na nog een dagje El Bolson te hebben bezocht vlogen we vanuit Bariloche naar El Calafate waar de Perito Moreno gletsjer op ons stond te wachten. Een gletsjer die laatst het internationale nieuws heeft gehaald door het enorme stuk dat was afgebroken. De gletsjer staat bekend als een ‘stabiele gletsjer’, dat betekent dat er per saldo jaarlijks ongeveer net zoveel aangroeit als dat er afbreekt. Iedere keer als er een stuk van de gletsjer afviel en in het water terecht kwam was het net alsof er een kanonskogel werd afgevuurd. Een harde doffe knal die ons weer een reden gaf om langer bij de gletsjer te blijven. Om 19.00 uur werd het toch wat koud en namen we de bus terug naar El Calafate. Aangezien er daar, op de gletsjer na, weinig te doen is namen we de bus naar El Chalten. Trekking paradijs in Zuid-Amerika! El Chalten is een erg jong dorpje, omdat het jarenlang een punt van discussie was tussen Chili en Argentinië. Uiteindelijk hebben de Argentijnen het grensconflict gewonnen en behoort het dus tot Argentinië. Men heeft daarna geprobeerd om een toegangsprijs voor het Nationale Park te vragen, maar dat was niet gelukt aangezien de wet in Argentinië dit verbiedt (aangezien het dorp in het park ligt). Dit betekende dus dat we gratis en zonder gids dagtochten konden maken. We kwamen aan in het dorp met regendruppels en vreesden dan ook dat ons plan in duigen zou vallen, maar niets was minder waar…de volgende dag scheen de zon volop. Vol goede moed begonnen we om 09:00 uur aan de toch naar de Fitz Roy. We genoten volop van de gletsjer die stond te stralen in de zon met op de voorgrond mooie herfstkleuren die de overhand hadden genomen in het bosrijke gebied. Na het laatste uur steil omhoog te hebben genomen kwam daar dan de beloning. Het meer gevuld met smeltwater voor de gletsjer gaf een mooi blauw contrast aan de spierwitte gletsjer. Na onze boterhammen naar binnen te hebben gewerkt begonnen we weer met afdalen om bijna achteruit lopend (zo konden we de gletsjer blijven zien) weer rond 18.00 uur in het dorp aan te komen. Met een voldaan gevoel besloten we de dag. Ook de volgende ochtend hadden we geluk en was het prima weer om op pad te gaan. We besloten dan ook om de Cerro Torre te bezoeken. De hike was een stuk minder zwaar dan de Fitz Roy, maar niet minder mooi. Helaas was op het moment supreme de Torre in de wolken…wij zijn al 10 maanden in de wolken, dus dit konden we ‘m wel vergeven. Op dag 3 maakten we nog een korte hike om vervolgens weer via El Calafate door te vliegen naar Ushuaia. Oftewel: het meest zuidelijke stadje ter wereld. Vol goede moed, en zonder accommodatie te boeken, gingen we opzoek naar een goedkoper hostel dan dat we op internet konden vinden. Met het feit dat het het einde van het seizoen is trokken we ten strijden. Dat bleek een beetje tegen te vallen. De prijzen waren ongeveer 2x de Buenos Aires prijzen…slik. Uiteindelijk toch nog een krakkemikkig hostel gevonden waar we tegen een redelijke prijs konden slapen. We besloten om een tocht met een zeilboot over het Beagle kanaal te maken. Juist ja, vernoemd naar de boot waarop kapitein Fitz Roy (die kennen we nog uit El Chalten) met een zekere heer Charles Darwin aan boord zijn bemanning onder andere door Patagonie manoeuvreerden. Daar zagen we zeeleeuwen en een enorme hoeveelheid vogels om vervolgens geconfronteerd te worden met typisch Patagonisch weer…koud en regen! De tocht werd er echter niet minder mooi door en wij zijn weer een ervaring rijker. We besloten om Tierra del Fuego (vuureiland) over te slaan. Het Nationale Park een eindje buiten Ushuaia leent zich uitstekend om te gaan trekken. Echter hadden we de 2 dagtochten van El Chalten nog in de benen. Verder moest je hier wel entree betalen en hoorden we van andere Nederlanders dat het toch wel heel veel weg had van een Nederlands bos. Genoeg info voor ons om het over te slaan.
Argentinië was voor ons een land dat alles heeft: cultuur, natuur, eten, wijn…geweldig! Na Zuid-Afrika, tot nu toe, het enige land waar we wel zouden kunnen wonen. De mensen zijn echter wel erg op zichzelf gericht. Als in: ikke ikke ikke en de rest kan…, maar volgens de verschillende reisgidsen worden de Argentijnen dan ook gezien als buitenbeentjes in Zuid-Amerika. Wij weten in ieder geval zeker dat we hier nog terug gaan komen. Wat een ervaring!
Op dit moment zitten we in de bus vanuit Ushuaia richting Puerto Natales, Chili! Een nieuw land, met nieuwe avonturen in het vooruitzicht. Vanuit Puerto Natales willen we 3 dagen gaan trekken in het park: Torres del Paine. Daarna is het plan om de boot te pakken die ons in 4 dagen tijd naar Puerto Montt (ongeveer midden-Chili) brengt. Wij hebben er zin in!

Groetjes, M&M

Do’s

Puerto Iguazu: trek een dag uit om de Argentijnse kant te bezoeken. Voor de Braziliaanse kant heb je echt maar een uur of 3 nodig (excl. Bootritjes) en je kunt het heel gemakkelijk zelf middels een dagtochtje vanuit de Argentijnse kant bezoeken.
Cordoba: de universiteit, het museum van de herinnering en Alta Gracia bezoeken.
Mendoza: dag fietsen huren bij Mr. Hugo en rond gaan fietsen. Een tip is zeker: Entre Olivos, waar je overheerlijke olijftapenades kunt proeven. Het wijnmuseum bij La Rural is ook zeker de moeite waard.
Buenos Aires:
Hostel Tango y Bandoneon (av. San Jose 574) is echt een aanrader. Centraal gelegen en een prima ontbijt.
Wil je Teatro Colon bezoeken, ga dan niet mee op de tour (kost 110 pesos), maar koop een kaartje voor een voorstelling (rond de 70 pesos).
Uit eten: Gran Parrilla del Plata (hoek av. Chili & av. Peru). Erg goed te betalen. Wel even reserveren.
Evita museum in Palermo is een absolute must, evenals Recoleta.
Bezoek een wedstrijd van Boca Juniors, wat een sfeer. Afhankelijk van de plaats in het stadion even bekijken of dit ook vrouwvriendelijk is.
Tango show: Bien de Tango. Op vrijdag en zaterdag in Galeria Pacifico (shopping mall).
Spaar muntgeld op om in de bus te gebruiken, want ze accepteren geen briefjes.
Bariloche:
Hostel El Quijote is een aanrader. Vriendelijke eigenaar en erg goedkoop.
Fietsen huren om Circuito Chico te rijden.
Auto huren voor de Siete Lagos Ruta. Wij hadden een goed gevoel bij Lagos. Verblijf in San Martin de Los Andes bij Robles del sur. Volgende ochtend naar de vulkaan Lanin en terug naar Bariloche via de Passo Cordoba.
El Bolson: wij vonden het oke voor een dagje, maar snapten de uitzinnige reviews van vele reizigers niet.
El Calafate:
Hostel Nakel Yenu is het goedkoopste hostel, maar dat vonden wij niet heel super. Als je er wil verblijven, vraag om kamer 5,6 of 7 (die zijn het rustigste). Boek de bustickets van Perito Moreno en El Chalten tegelijk, wij kregen zo 40 pesos per persoon korting.
Bezoek uiteraard de Perito Moreno.
El Chalten:
Hostel La Cima is heel goedkoop en netjes! Echt een aanrader.
Dagtochten kun je gemakkelijk maken naar de Fitz Roy en Cerro Torre. Neem voor de Fitz Roy route in de ochtend een transfer of taxi naar Hosteria El Pilar en begin daar je tocht. Hierdoor loop je niet 2 keer dezelfde weg.
Ushuaia:
Hostel Torre al Sur. Goedkoopste hostel in het stadje en redelijke kwaliteit. De keuken is schoon, wat helpt.
Boek je tocht over het Beagle kanaal bij Tres Marias. Het enige bedrijf wat een bezoek mag brengen aan ‘H-eiland’, waar je vervolgens een uurtje op rond loopt. Erg educatief.
Algemeen in Argentina:
IJs eten bij Grido. Heel goedkoop en lekker!
Bus informatie en eventueel boeken (mits je een VISA credit card hebt) via: www.plataforma10.com
Probeer de empenadas en alfajores.

Don’ts

Met alleen Engels ga je er buiten Buenos Aires helaas niet komen.
Mocht je geen geld of tijd hebben dan zou je Ushuaia over kunnen slaan.
Boek niets vanuit Nederland. Genoeg hostels en de prijs pakt vaak lager uit als je het ter plekke boekt (mits het geen hoogseizoen is).

Foto’s:

https://picasaweb.google.com/106276216120960579753/Argentina?authkey=Gv1sRgCIz_uZ_duuiF3AE#